ΕΛΙΞΗΡΙΑ ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

Ο καθένας μας κατά κανόνα πιστεύει ότι έχει ωριμάσει, έχει κατακτήσει τη όποια γνώση, έχει ζήσει εμπειρίες και μοναδικά πράγματα που του έχουν δώσει πια το φίνο αυτό απόσταγμα της όλης μέχρι τώρα πορείας του.

Και άλλοι το απόσταγμα αυτό το κάνουν γνώμονα για τη συνέχιση της πορείας τους, άλλοι αρωματίζονται με αυτό και το ξοδεύουν όλο-γενικά τα αποστάγματα είναι αρωματικά ή τουλάχιστον έτσι τα θέλουμε για να τα ξορκίσουμε και αυτό το κάνουμε μαζεύοντας συνήθως ξεθυμασμένα αιθέρια έλαια από τους άλλους, παίρνοντάς τα ευγνωμονώντας – θέλοντας , απελευθερωμένοι να αρχίσουν νέα συλλογή αποσταγμάτων.και, τέλος, άλλοι, κάποια στιγμή, το χύνουν αναθεματίζοντάς το.

Ώριμοι λοιπόν, ούτως ή άλλως, ανένταχτοι και ενταγμένοι, ζούμε στον αποστακτήρα......

και ξαφνικά έρχεται το ροδάκινο!

Ανώριμο φυσικά, όπως κάθε ροδάκινο που θέλει να προκαλέσει τη γεύση, την αφή, την όσφρηση, την όραση και την ακοή ακόμα στον ήχο της δαγκωνιάς......και δέχεται να το δαγκώσετε.Φυσικά πρέπει, όπως είναι ευνόητο, να έχετε τις αισθήσεις οξυμένες, ένα ανώριμο ροδάκινο είναι πάντα απαιτητικό όταν αποφασίσει να δαγκωθεί... ...

και το δαγκώνετε......

ή δεν το δαγκώνετε!

Και το ερώτημα είναι:Αυτό το καινούριο στη ζωή σας- δεν είναι υποχρεωτικά κάποιος άλλος άνθρωπος - που φαίνεται να σας κρυφογελάει ανάμεσα στα κλαδιά και σας προκαλεί να το κόψετε από το δέντρο και που μπορεί να είναι ήδη λίγο δαγκωμένο, τι το κάνετε;

Το αφήνετε -ωρίμως σκεπτόμενοι-, μονολογώντας: όμφακες εισί;

Κουνάτε το δέντρο, πέφτει, το παίρνετε μαζί, το κανακεύετε για να ωριμάσει, να απογυμνωθεί από το χνούδι του που του έδινε μεν όλη τη χάρη και τη ζωντάνια αλλά κάπου σας ενοχλούσε στην αφή κυρίως τη νύχτα και τελικά το βάζετε στη φρουτιέρα μαζί με τα άλλα, αν καθίσει -που σχεδόν σίγουρα δεν θα καθίσει-;

Ή ανεβαίνετε στο δέντρο, τραβάτε μια γερή δαγκωνιά- εννοείται φυσικά ότι μπορείτε ακόμα να ανεβαίνετε σε δέντρα και έχετε και γερά δόντια-,απομυζάτε όσο χυμό μπορείτε -λίγο στυφό ακόμη φυσικά γιατί για κάποιον άλλον θα μεταλλάξει τη στυφάδα σε γλύκα- και ξαναγυρίζετε στη γλυκερή φρουτιέρα σας;

Κάντε όμως κάτι με αυτό το λαχταριστό ροδάκινο!!! Κουνηθείτεεεεεεε