ΕΛΙΞΗΡΙΑ ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

Thursday, February 28, 2008

Η ΑΕ ο ΑΕ.


....................................roses: τοκ-τοκ


Και φυσικά μιλάω για το θέμα:
¨Η Αυτού Εξοχότης ο Αδιέξοδος Έρωτας¨.

...τον οποίο εγώ από την αρχή δηλώνω πως τον θεωρώ σαν τον υπέρτατο έρωτα.

Ο έρωτας, πέρα απ΄ όλα τ΄ άλλα, είναι σε τελική ανάλυση, ένα στοίχημα με τον εαυτό μας. Στοιχηματίζουμε κάθε φορά πως θα κάνουμε υπέρβαση του εαυτού μας και θα γίνουμε έτσι το ιδανικό του άλλου ή θα τον κάνουμε να πιστέψει έτσι.
Και η γνώση ενός, εκ των προτέρων, χαμένου στοιχήματος είναι η μαγεία του.
Γιατί έχει την οδύνη που απαιτεί ένας έρωτας για να είναι άξιος.

Θα μου πείτε:
-Μα πρέπει ένα έρωτας να είναι οπωσδήποτε οδυνηρός;
-Μα, θα απαντήσω εγώ, ναι, γιατί είναι στη φύση του να είναι έτσι. Γιατί έτσι πρέπει να βιωθεί.
-Μα, θα μου ξαναπείτε, εμείς ζητάμε έναν έρωτα για να ζήσουμε τη γλυκάδα του, να κοιτάμε ο ένας τον άλλον στα μάτια και να λιώνουμε, να πιστεύουμε πως ποτέ δεν θα τελειώσει, να χτίζουμε όνειρα μαζί, να δυναμώνουμε μέσα από αυτόν, να χαιρόμαστε ρουφώντας την κάθε ηλιαχτίδα που, αφού πλέκεται μέσα στα μαλλιά του άλλου, στο τέλος έρχεται σαν φιλί ηδονικό στα χείλη μας, να ξετρυπώσουμε τις μύχιες σκέψεις του άλλου και να τις κάνουμε δικές μας.
Αυτός είναι ο έρωτας που προσμένουμε.
-Μα, θα αντιλέξω εγώ, όταν πια βεβαιωθείτε πως ποτέ μια ηλιαχτίδα δεν μπορεί να γίνει φιλί, ποτέ μια μύχια σκέψη δεν ξετρυπώνεται, ποτέ όνειρα δεν χτίζονται μαζί γιατί είναι από διαφορετικά υλικά και δεν δένουν...
να τι θα κάνετε τότε:
Θα συμβιβαστείτε. Η διέξοδος ενός ανάξιου έρωτα είναι ο συμβιβασμός. Και αυτό, δεν πρέπει του άξιου έρωτα
- ..., θα μου πείτε.
-Ακριβώς έτσι είναι. Αν όμως από πριν είχατε απαξιώσει ήδη- το ξέρατε πως κάποτε θα γίνει αυτό- όλα τα παραπάνω κι ωστόσο θέλατε να τα ζήσετε με τη βαθιά επίγνωση της ματαιότητας και, την εξίσου, βαθιά απόλαυση μάταιων πραγμάτων, τότε θα φτάνατε στον υπέρτατο, αδιέξοδο έρωτα, όπου η απόλαυση της βίωσής του συνυπάρχει με την οδύνη της γνώσης του, όπου τα πάντα είναι τετελεσμένα άμα τη γέννησή τους, όπου ο συμβιβασμός είναι μια έννοια ανύπαρκτη, όπου το αδιέξοδο, όσο και αν φαίνεται σχήμα οξύμωρο, είναι η μόνη λύση.
-..., θα μου πείτε.
-Ακριβώς. Παθιάζεστε να ζήσετε έναν αδιέξοδο έρωτα.
Θα σας αποζημιώσει με την οδύνη του, να είστε σίγουροι.


posted by elix_geo at 4:05 PM

1 Comments:

Γίνεται να αγαπάς χωρίς να εξαρτάσαι;
Γίνεται να αγαπάς χωρίς να λαχταράς να σ’ αγαπάει κι ο άλλος;
Όχι, όχι, είναι κερί το κορμί, η καρδιά, τα σπλάχνα.
Κερί που σφίγγει στο κρύο και που λιώνει και κυλάει σαν μέλι στη θαλπωρή.

February 28, 2008 at 8:41 PM  

Post a Comment

<< Home

eXTReMe Tracker
ελιξιριομανείς