ΕΛΙΞΗΡΙΑ ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

Θα μπορούσε να πει κανείς πως δεν ήταν καν πρίγκηπας-ισως λοιπόν να είναι ακόμα πρίγκηπας επειδή κανείς δεν είπε έτσι, και επειδή ίσως δεν έτυχε ακόμα κανείς να διεκδικήσει το πριγκηπάτο του και για ποιό λόγο άλλωστε...-
...Ηταν ένα τόσο δα μικρό πριγκηπάτο!
Χώραγε μάλιστα σε ένα διαμέρισμα με τρία δωμάτια- το ένα όπου θα έπρεπε να κοιμάται και που σπάνια κοιμότανε, το άλλο με ένα μεγάλο καναπέ όπου κοιμόταν ενω δεν έπρεπε και το τρίτο ένα γραφείο όπου ρύθμιζε τις υποθέσεις των υπηκόων του...-
...Ηταν κάτι παράξενοι υπήκοοι!
Ολοι υποθετικοί και όλο κι έρχονται.
Μα κάποτε θα φτάσουν με μικρά υποθετικά βηματάκια.

...Ετσι λοιπόν έχουμε ένα περίεργο πρίγκηπα, σε ένα τόσο δα πριγκηπάτο και με υποθετικούς υπηκόους.
Εδώ θα χτίσουμε την ιστορία μας,
...που ξεκινάει με ένα χτύπημα στην πόρτα,
...και που όπως πάντα, επειδή ο υπηρέτης έλειπε, υποθετικός και αυτός, άνοιξε μόνος του την πόρτα,
... και που όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο, εμφανίστηκε μια αλεπού,
...που φυσικά ήταν ντυμένη στα κόκκινα, τι άλλο θα μπορούσε να είναι.
-Ελα καλή μου-της είπε απλά-σε περίμενα.
Η αλεπού πολύ απόρησε,
...χρόνια έψαχνε ένα πρίγκηπα να της πει έτσι απλά, σε περίμενα-τόσοι και τόσοι μεγαλόσχημοι πρίγκηπες και με μεγάλα πριγκηπάτα μάλιστα, την υποδέχονταν μέχρι τώρα με τιμές και μεγαλεία και υποσχέσεις και μεγάλα λόγια {ξέρεις, αυτά, που είναι γλυκά στα αυτιά και ξεγελούν τις ανόητες αλεπούδες, σκέφτηκε στιγμιαία και που ποτέ εγώ δεν τα πίστεψα ευτυχώς}- και έτσι διάβηκε το κατώφλι.
…………….
Για κάποιο τρίτο, ένα παρατηρητή-που από δω και πέρα θα είναι μαζί μας και που δεν έχει και ιδιαίτερη παρατηρητικότητα- η αλεπού είναι το ίδιο, αν όχι και παραπάνω, περίεργη όσο και ο πρίγκηπας.
...φοράει πραγματικά ένα πανέμορφο φόρεμα, μα, να, σαν ταλαιπωρημένο φαίνεται και σαν τασαλακωμένο και αν το προσέξεις καλά, παρατηρητή, σαν να έχει κάτι πρασινάδες, σαν σε χορτάρι να έχει πέσει, μα σε ένα χορτάρι με παράξενο πράσινο χρώμα...
...το χρώμα που έχουν τα φυτά που φυτρώνουν ανάμεσα στα βράχια, κοντά στη θάλασσα, θα μου πεις, το ξέρω και το είδα πριν από σένα-και σίγουρα προτιμάω να έχω τον ανώδυνο ρόλο σου και όχι του πρίγκηπα, που θα πονέσει γιατί ζει με τις αισθήσεις όλες και το πράσινο χρώμα στο κόκκινο φόρεμα τον θλίβει, τον τυρανάει και τον κατατρύχει γιατί μπορεί και να το προκάλεσε{ κατά μία εκδοχή, που σύμφωνα με αυτή, ήταν ο ίδιος που την έσπρωξε, κατά μια άλλη όμως, εξίσου πιθανή, ήταν στο σκάφος και έκανε σέρφινγκ και απλώς το είδε, το πέσιμο το είδε και έφυγε γιατί προτίμησε την ελευθερία της θάλασσας με το απέραντο γαλάζιο, χωρίς κόκκινο και πράσινο}-
Η αλεπού στεκότανε απορημένη.
Ο καλός της πρίγκηπας λοιπόν έφυγε με το σκάφος και ο ψυχρός παρατηρητής ήταν στο μπαλκόνι!
Δεν το άντεξε αυτό.
Πήγε στο μπάνιο, έβγαλε το φόρεμα, το πέταξε στο καλάθι και, ολόγυμνη και πανέμορφη, πήγε και ξάπλωσε στο κρεβάτι.
...παρατηρητή, κρατάω το ρόλο του πρίγκηπα γιατί μόνο αυτός μπορεί να πάει στο δωμάτιο με το κρεβάτι...
...όπου η πανέμορφη καλή του, ακόμα απορημένη, ολόγυμνη, χωρίς σκεπάσματα περιμένει,
...εγώ, ο πρίγκηπας που η πανέμορφη καλή μου με περιμένει ολόγυμνη και απορημένη αλλά γιατί απορημένη;
Γιατί απορημένη καλή μου; τη ρωτά πριν ξαπλώσει πλάϊ της.
Εγώ σε ρωτώ.
Γιατί καλή μου;
Εσύ έβαλες τα χέρια στο στήθος σου, και μίλησες.
Εγώ καλή σου;
Με καλείς με την πιο ερωτική προσφώνηση, την πιο τρυφερή, την πιο πολύτιμη που την λέει κανείς για μια γυναίκα στη ζωή του, γιατί;
Πως με ξέρεις;
Πως με έμαθες;
Από αυτά που σου λέω;-θα ξέρεις φαντάζομαι, ένα σωρό αλεπούδες κείτονται στα βράχια που ανάμεσά τους φυτρώνουν φυτά με παράξενο πράσινο χρώμα που βάφει το φόρεμά τους και γιαυτό το βγάζουν και ξαπλώνουν στο κρεβάτι-
Από τι άλλο με ξέρεις;
Από τα βράδυα και τις νύχτες που δεν ξέρεις τι κάνω;
Από τα μεσημέρια που κοιμάμαι και μπορεί και να μην κοιμάμαι;

Ομως θα σε αγαπήσω να το ξέρεις!

Ο πρίγκηπας, δηλαδή εγώ, σηκώθηκε από το κρεβάτι.
...πήγα στο γραφείο όπου με περίμεναν υπομονετικά οι υποτιθέμενοι υπήκοοί μου.
...όλοι μαζί μου φώναξαν:
Πρίγκηπα- πρώτη φορά με φώναξαν με κεφαλαίο Π-, μην ακούς πλάνα λόγια!
...και εκεί που πήγαν να με πείσουν...
ένα μικρό αλεπουδάκι-στο πριγκηπάτο μου έχω και μικρά αλεπουδάκια-
μου μίλησε ψιθυριστά στο αυτί...
...και μου είπε...
Πρίγκηπα, σου λέει αλήθεια!
Πήγαινε ξανά στο κρεβάτι, πλάϊ της. Βγάλε την απορία από το βλέμμα της, αγάπησέ την και κάνε της έρωτα.
Έτσι έκανα.