ΕΛΙΞΗΡΙΑ ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

Δεν ξέρω αν έχετε δει ή διαβάσει το θεατρικό έργο του Μπέκετ ¨Περιμένοντας το Γκοντό¨ που ανήκει στο θέατρο του παραλόγου.
Πολύ περιληπτικά, στο έργο δυο άντρες ο Βλαντιμίρ κι ο Εστραγκόν, συναντιώνται σε ένα δέντρο και συζητώντας, συνειδητοποιούν ότι περιμένουν έναν άνθρωπο, το Γκοντό.
Περιμένοντας, εμφανίζεται ένα αγόρι που λέει στο Βλαντιμίρ ότι είναι αγγελιαφόρος του Γκοντό:
-Ο Γκοντό δε θα 'ρθει σήμερα, αλλά σίγουρα θα έρθει αύριο.
Την άλλη μέρα, το ίδιο.
Ο Γκοντό όμως δεν έρχεται ποτέ.

Το έργο του Ιρλανδού δραματουργού, έχει δεχθεί πολλές ερμηνείες και συζητήσεις για την ταυτότητα του Γκοντό. Μια ερμηνεία είναι ότι πρόκειται για την αγγλική λέξη "God" (θεός) και τη συχνή γαλλική κατάληξη -ot, κάτι που θα έδινε μια μεταφυσική διάσταση στο έργο. Οι δυο χαρακτήρες περιμένουν την άφιξη μιας υπερβατικής φιγούρας που θα τους σώσει, αλλά δεν έρχεται ποτέ. Ο ίδιος ο Μπέκετ πάντα αρνιόταν αυτή την ερμηνεία, ενώ σε επιστολή του το 1952 ανέφερε ότι ούτε ο ίδιος είχε σκεφτεί ή γνώριζε "ποιος είναι ο Γκοντό".
…
Τέλος παν, εγώ περιμένω το Γκοντό μου κι εσείς το ίδιο, άσχετα αν δεν το έχετε ακόμα συνειδητοποιήσει. Κι επειδή ο Γκοντό δε θα ΄ρθει σώνει και καλά στο σπίτι, πολύ καλά σκέφτηκα να τον περιμένω στην ουρά για να βάλω βενζίνη. Το τερπνό μετά του ωφελίμου.
Ήταν γύρω στο χιλιόμετρο η ουρά. Μετά από 10 λεπτά ήμουν πάρα πολύ ικανοποιημένος γιατί είχα ήδη κάνει δέκα μέτρα.
Μετά από αυτή τη θετικότατη διαπίστωση και οπλισμένος με υπομονή, έβαλα μουσική και…
-Τακ τακ, χτύπημα στο τζάμι του συνοδηγού.
Γύρισα και είδα έναν κύριο ψηλό και επιβλητικό να μου γνέφει.
Ανοίγω το τζάμι και ρωτάω:
-Θέλετε κάτι;
-Άνοιξέ μου την πόρτα να μπω, μου λέει με ύφος που δεν επιδεχόταν αντίρρηση.
-Δεν κατάλαβα, του λέω, γιατί να ανοίξω;
-Γιατί απλούστατα είμαι ο Γκοντό.

Έμεινα εμβρόντητος. Ήταν δυνατόν !!!!!
-Μα του λέω, εσείς δεν έρχεστε ποτέ.
-Μην λες σαχλαμάρες, μου λέει, αυτοί οι θεατρικοί κριτικοί δεν ξέρουν τι τους γίνεται.
Ανοίγω και αυτός στρογγυλοκάθεται στο κάθισμα.
-Όλα καλά; με ρωτάει
-Μια χαρά του λέω.
-Διακοπούλες; -το μάτι του είχε πάρει ένα τουριστικό φυλλάδιο που είχα στο παρμπρίζ.
-Ε, του λέω, μετά από τέτοιο χειμώνα, μια το ΔΝΤ, μια η ανασφάλεια, μια η εφορία, μια η ακρίβεια…
-Και δε μου λες; ΤΟΥΣ ΦΟΡΤΗΓΑΤΖΗΔΕΣ ΤΟΥΣ ΡΩΤΗΣΕΣ;
Η αλήθεια είναι ότι ούτε καν είχα σκεφτεί να τους ρωτήσω αν μπορώ να πάω διακοπές.
Και τώρα που το είπε ο Γκοντό, κατάλαβα το λάθος μου. Θα ΄πρεπε να το είχα κάνει.
Μεταμελημένος, γύρισα να του το πω αλλά δεν πρόλαβα.
-ΤΟΥΣ ΒΕΝΖΙΝΟΠΩΛΕΣ ΤΟΥΣ ΡΩΤΗΣΕΣ; Με κατακεραύνωσε ο Γκοντό.
Ούτε και αυτούς είχα σκεφτεί να ρωτήσω και αισθάνθηκα ακόμα πιο άσχημα, με τι μάτια να αντικρίσω το Γκοντό!!! Και εκεί που είχα σκύψει το κεφάλι ντροπιασμένος, τρίτος κεραυνός.
-ΤHN ΠΝΟ ΤΗ ΡΩΤΗΣΕΣ;
Κατέρρευσα. Ούτε την ΠΝΟ είχα ρωτήσει, παρ΄όλο που είχε γίνει θέμα με τα κρουαζιερόπλοια.
Και ήρθε και τέταρτος κεραυνός που με αποτελείωσε.
-ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΚΤΕΣ ΤΗΣ ΕΝΑΕΡΙΑΣ ΤΟΥΣ ΡΩΤΗΣΕΣ;
…
Και ενώ ο Γκοντό συνέχιζε να απαριθμεί δεκάδες συντεχνίες οι οποίες εμπλέκονται στις διακοπές μου και θα έπρεπε να είχα ρωτήσει –ήδη είχε φτάσει στις κοπτοραπτούδες- …
κάποια στιγμή άλλαξα.
Αντί να αισθάνομαι ντροπή που δεν είχα σκεφτεί να πάρω άδεια από όλους αυτούς για να πάω διακοπές…
Άρχισα να τα παίρνω στο κρανίο.
-Για κάτσε ρε μεγάλε, του λέω, δηλαδή δεν έπρεπε να κάνω τίποτα άλλο όλο το χειμώνα από το να τρέχω από συντεχνία σε συντεχνία για να ρωτάω αν μπορώ να πάω διακοπές;
Δε μας τα λες καλά!!! Άει παράτα μας!!!

Ο Γκοντό με κοίταξε με μια φανερά εξοργισμένη έκπληξη ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.
-Σε μένα μιλάς έτσι; Σε μένα; Τον Γκοντό που τόσα χρόνια περίμενες και επιτέλους ήρθε παρά τις αντίθετες θεατρικές κριτικές; Σε μένα που συμβολίζω τόσα; Σε μένα που έπινες νερό στο όνομά μου;
-Δε με νοιάζεις κι εσύ και οι συμβολισμοί σου. Να φύγεις, να πας αλλού!!!
Ο Γκοντό με κοίταξε με ένα αφ΄υψηλού ύφος, σα να κοίταζε ένα σκουλήκι και μου είπε.
-Καλά, εγώ φεύγω. ΕΣΥ όμως θα χάσεις. Και κατέβηκε αγέρωχος.
...
Τι ήταν και μίλαγα τρομάρα μου;
Ενώ είχα φτάσει σχεδόν στο βενζινάδικο και μόνο πέντε αυτοκίνητα ήσαν μπροστά μου…
Ο βενζινάς κατέβασε τα ρολά γιατί η βενζίνη είχε τελειώσει!
Φτουυυυυυυυυυυυυυυυυυυ!!! Με είχε εκδικηθεί ο φούστης!

Εσείς περιμένετε το Γκοντό σας;
Έχει καλώς.
Αλλά όταν έρθει, σας συμβουλεύω να μην του πάτε κόντρα. Για να πάτε διακοπές και να μην την πατήσετε σαν κι εμένα.